|
Hayatta bir zaman olmalı ve hayatta zorlamaya zaman yoktur. Ama fırsat geldiğinde, onu sıkı bir şekilde ele almak gerekir. Bugün, hızlı ekonominin hızlı gelişimiyle birlikte, aile yoksulluğu nedeniyle üniversiteye gitme hayalini gerçekleştiremeyen birçok üniversite öğrencisi hâlâ var, ancak bu gerçek sayesinde ülke öğretimi daha insancıl hale getirdi. Bunlar arasında, "öğrencilere yardım etmek, hayalleri inşa etmek ve oyuncu seçmek" ülkemizin üniversite öğrencilerine verdiği yardımın bir yönüdür. Sözde "öğrenci yardımı" olarak adlandırılan şey, üniversite öğrencilerinin eğitimlerini tamamlamalarına yardımcı olmak için olmalıdır; "Hayaller Oluşturmak" üniversite öğrencilerinin hayallerini gerçekleştirmelerine yardımcı olmalı; "İnsanları seçmek" üniversite öğrencilerini 21. yüzyılda seçilebilecek yetenekler haline getirmek. Ailenizin teşvikiyle büyüyün, okulun etkisiyle ilerleyin, toplumun teşvikiyle olgunlaşın ve devletin yardımıyla güçlü olun. Üniversite giriş sınavını geçemedikten sonra, ailemin özlemiyle özel ders sürecine girdiğimi hâlâ hatırlıyorum; öğretmenin garip bakış açısı, okulun sorumsuzluğu ve özel ders ücretlerinin babam tarafından ödünç alınması gibi çok baskı vardı. Bir yıl sonra, aklımda üniversiteye girme fırsatı buldum - Kunming Tıp Üniversitesi. Üniversitenin ilk yılında ulusal birinci sınıf burs başvurusu yaptığımı hâlâ hatırlıyorum, üstelik yerel öğrenci bölgesinde öğrenci kredisi alan da oldum. O zamanlar ülkeye sonsuz minnettarlıkla doluydum ve dünyanın en güzel insanı, ona ne kadar para verdiğin değil, onun en zor zamanındaki en tatlı gülümsemesiydi - özverili yardım. Tam da ülkemizin en güzel insanı sayesinde üniversiteye girdim ve hayalimi inşa ettim. Peki oyuncu seçilebilir bir yetenek olup olamayacağı konusunda? O zaman gelecekteki hayat yolunda nasıl ilerlemeniz gerektiğine bağlı mı? Yoldan bahsetmişken, bana "Journey to the West" şarkısındaki bir sözü hatırlatıyor: "Yol nerede olduğunu sormaya cesaret et, yol ayaklarının altında". Bence bu cümlenin bize söylemek istediği şey şu: Tao'nun kalbi sonsuzdur ve bulutlar ile su akar. Başarı peşinde koşmak hiç bitmez ve başarı peşinde koşmak hiç değişmez. Azim yol, sakinlik ve sakinlik kalptir. Yol kalbimde, kalp yolda, ve peş yolculuğu kalbimde yürüdüğüm yolun sürecidir. Üniversiteye girdikten sonra her gece kampüste dolaşıyor, gelecekte ne yapmam gerektiğini, üniversitede ne yapmam gerektiğini düşünüyor ve kalbimde her zaman kendime dekadent olamayacağımı söylüyordum. Bu yüzden tatil günlerinde neredeyse hiç eve gitmiyorum, ama yarı zamanlı dışarıda çalışmayı tercih ediyorum çünkü bu yeteneğimi geliştirebilir. Bu şekilde üçüncü sınıfa ulaştım ve şimdi ulusal burs başvurusu yaptım. Burada, ülkemize gerçekten minnettar ve minnettarım. Sen tünelde bir sokak lambasısın, geleceğimizi aydınlatıyor ve ileriye doğru yol gösteriyorsun; Sen aynı zamanda gökyüzündeki Kong Ming lambasısın, bizi düşündüğümüz yola götürüyorsun; Sen denizdeki yelkensin, bizi yolun diğer tarafına taşıyor. Burada, dezavantajlı ailelerden gelen tüm üniversite öğrencilerimiz sizi dünyanın en güzel insanı olarak selamlıyor! Seninle gurur duyuyoruz. Babamın bana çocukken "Çin şimdi gerçekten iyi" dediğini hatırlıyorum, bu cümlenin anlamını anlamıyordum ama şimdi anlıyorum. Gelecekte ülkemize çok fazla katkı yapmak istemiyorum ama bunun ülkemiz için bir yük olmasını da istemiyorum. Bence bu, çağdaş üniversite öğrencileri için en düşük başlangıç noktası olmalı. "Öğrencilere yardım etmek, hayaller inşa etmek ve insanları seçmek" ülkenin çağdaş üniversite öğrencileri için umudu olup, aynı zamanda devletin çağdaş üniversite öğrencilerine verdiği en önemli misyondur.
|