Als arts van het platteland ben ik diep geraakt door deze vraag en heb ik af en toe wat sporadische gedachten. Toen ik studeerde, geloofde ik altijd dat prinsen en generaals vredig zouden zijn, maar na het werk voelde ik mezelf steeds meer als een klassieke auto die wilde inhalen maar geen kracht had, en ik voelde me steeds meer dan genoeg, maar niet genoeg. Ik moet toegeven dat dit fenomeen dat door het onderwerp wordt genoemd heel universeel is. Het volgende wordt gecombineerd met mijn eigen denken en observatie, analyseer de redenen en vraag mijn vrienden om ze te bekritiseren en te corrigeren.
Ten eerste is er een ernstig gebrek aan ondersteunende troepen.Als mensen studeren, hebben ze eigenlijk niet veel ondersteuning nodig, kunnen ze een paar boeken kopen met genoeg eten en kleding, relatief gezien, studenten van het platteland zijn meer geneigd zelfgemotiveerd te zijn, en ik kan een zeer voedzaam leven leiden door parttime te studeren, en mijn cijfers zijn altijd tot de beste behoord. Maar de concurrentieomstandigheden na het werk zijn anders, en ondersteuning wordt steeds belangrijker. Ik heb bijvoorbeeld twee hele goede vrienden. A komt van het platteland, had een sterke wetenschappelijke onderzoekskracht toen hij promoveerde, en hij is een goddelijke geleerde, en zijn populariteit in de academische kring is groter dan die van sommige professoren toen hij arts was. B heeft een welgestelde familie, is opgeleid, houdt van lezen en werkt heel hard, maar zijn wetenschappelijke onderzoeksvaardigheden zijn middelmatig en hij behoort tot het type persoon dat door A wordt verslagen. Beiden gaven na hun afstuderen les aan dezelfde universiteit. B's ouders kochten hem meteen een luxe hardcoverhuis van 150 yuan en een auto ter waarde van meer dan 800.000 yuan nadat zijn baan was bevestigd. Dan kan B lezen, lesgeven, deelnemen aan academische conferenties en wetenschappelijk onderzoek doen met een gemoedsrust. Na zijn afstuderen aan A werd het bruiloftsgeld voor de bruiloft geleend, en ik leende hem ook wat. Toen werk ik nu allerlei parttime banen om geld te verdienen om mijn gezin te onderhouden, en mijn huis en auto zijn allemaal afhankelijk van wanhopige parttime banen, en ik kan niet rustig worden om wetenschappelijk onderzoek te doen. We weten allemaal privé dat A een persoon is met echt academisch talent en bekwaamheid. Ik geloof dat als dit zo doorgaat, B en A over vijf jaar academisch gelijk zullen staan, en B over tien jaar veel beter zal zijn dan A. Uiteindelijk bleek dat A's concurrent niet B was, maar de ouders van B. Op een avond afgelopen voorjaar dronken A, een groep vrienden en ik nachtbier op de veerboot over de Yangtze-rivier, een meisje dat zang verkocht kwam langs, ik bestelde een liedje "Old Boy", de lentenachtbries was gedronken, het rivierlandschap was schilderachtig, de zangstem van het meisje was ontroerend, A dronk een glas bier leeg, huilde plotseling en huilde, zijn uitdrukking was onrustig en verdrietig, en zijn vrienden waren sprakeloos. Ik bracht A naar me toe en klopte hem een paar keer op de schouder, en na een tijdje begon A weer te praten en te lachen, ik denk dat ik A op dat moment begreep. Het leven en werk zelf zijn gevechten op meerdere fronten, en zonder de steun van het gezin zal de energie onvermijdelijk ernstig worden verspreid, en is het onmogelijk om vol te houden en dingen in een bepaalde richting te sturen.
Ten tweede, de mentaliteit van het verlangen om kinderlijke vroomheid te vervullen.Studenten uit landelijke gebieden hebben, zodra ze zijn afgestudeerd, over het algemeen een mentaliteit van verlangen om hun kinderlijke trouw te vervullen, geld aan hun ouders te geven, dingen te kopen voor hun ouders en familieleden, enzovoort. Dit is op zichzelf de menselijke natuur, en het is natuurlijk om je ouders te eren. Wanneer studenten uit landelijke gebieden echter voor het eerst gaan werken, is hun inkomen niet hoog, en als ze gretig geld naar hun gezinnen sturen, zullen ze onvermijdelijk hun sociale kapitaal verminderen. De meeste ouders op het platteland hebben over het algemeen een serieuze mentaliteit om te overleven wanneer hun kinderen werken, maar ze weten niet dat deze mentaliteit de ontwikkelingsruimte van hun kinderen ernstig zal beperken. Ik merkte een fenomeen op waarbij kinderen uit landelijke gebieden in de eerste twee jaar na het werk enthousiast zijn over kinderlijke pleeg, en daarna geleidelijk stoppen, waardoor hun uithoudingsvermogen ernstig onvoldoende is, vooral omdat hun inkomen niet kan bijbenen. Sterker nog, wanneer plattelandskinderen werken, wordt de druk van hun ouders net verminderd, en moet kinderlijke plichtsgeest langetermijnplannen maken en hard werken in de toekomst. Anders, als je niet sterk genoeg bent, hoe trouw je ook bent, is het vaak nutteloos. Wat de dorpelingen zeiden dat die-en-die voor hun ouders kocht, dit soort directe onwetendheid, zo'n oppervlakkige beoordeling, als het jou kan beïnvloeden, ben je oppervlakkig geworden? Ik heb te veel kinderen dit en dat zien kopen voor hun ouders na het werk, en na anderhalf jaar moeten ze de hele familie inzetten om de aanbetaling te dekken, waarom zou je teruggaan. In wezen reageert de bereidheid om kinderlijke plichtsgetrouheid te vervullen op een subjectieve mentaliteit van het bewijzen van zichzelf, wat vooral geldt voor jongens, en deze vraag benadrukt ook iemands patroon.
Ten derde is het eigen patroon niet groot genoeg.De kenmerken van de landbouwsamenleving hebben het karakter en patroon van studenten uit landelijke gebieden sterk beïnvloed. Volgens mijn observatie komen de meeste studenten die van het platteland komen en goed samenkomen niet uit landbouwfamilies, maar uit landelijke koopmansgezinnen, dorpsleidersgezinnen, lerarenfamilies, enzovoort. Kinderen uit puur landelijke en agrarische achtergronden zijn gemakkelijk te beperken. Na het werk, met een maandelijks inkomen van 6.000 yuan, is het idee van deze kinderen om hard te werken om geld te sparen, een zwaar leven te leiden en geld te sparen. Zoals iedereen weet, 6.000 yuan, hoeveel je het ook spaart, als je niet eet of drinkt, kun je geen 7.000 yuan verdienen. De mindset van geld sparen is in wezen een uiting van iemands gebrek aan avontuurlijke geest en investeringsbewustzijn. Deze mentaliteit kan iemands ontwikkeling ernstig beperken. Toen ik een master volgde, kwamen twee van mijn klasgenoten uit landelijke gebieden, en later werden ze allebei advocaten, met vergelijkbare inkomsten, ongeveer 80.000 yuan per jaar in de eerste twee jaar. A is extreem zuinig, bespaart voedsel en uitgaven, behalve voor de noodzakelijke kledingkosten (de advocatenbranche is goed voor een groot deel van de consumptie van de industrie), trakteert bijna nooit gasten op een diner en spaart geld om indien mogelijk een huis te kopen. B werkt meestal als advocaat, werkt 's avonds als tutor, werkt parttime op verschillende manieren en doet op elke hoek mee aan feestjes, vol trots en woede. In het tweede jaar kocht B een tweedehands auto, met Chinese sigaretten en Wuliangye altijd in de kofferbak, en alle inkomsten waren verdwenen. Nu bedraagt het jaarlijkse inkomen van A meer dan 150.000 punten, B blijft in feite boven de 500.000, en de auto is ook vervangen door een BMW 5 Serie.
Veel mensen denken dat visie de ontwikkeling van plattelandskinderen beperkt, wat onmiskenbaar is. Maar voor studenten uit landelijke gebieden is het niet onze visie die ons echt beperkt, maar het patroon, de geest en de manier van denken over problemen. De horizon kan worden verbreed door de groei van kennis, terwijl de laatste een eigen pijnlijke reflectie en begrip vereisen. Om nauwkeurig te kunnen bepalen of de voorkant sesam of watermeloen is, niet alleen aan de hand van het oog, maar nog belangrijker, van het hart.
Ten vierde, niet goed in omweg zelfvertrouwen.Kinderen uit landelijke gebieden, die zijn afgestudeerd aan de universiteit, de graduate school en hun doctoraat, hebben over het algemeen een goede reputatie en reputatie thuis en in het dorp, en zulke kinderen hebben vaak een sterk zelfbeeld. Echter, op werk en in communicatie zullen te duidelijke neigingen tot zelfvertrouwen iemands vermogen om zich op een omweg te bewegen ernstig beperken. Zo behandel ik mijn eigen studenten, voor studenten uit arme gezinnen; als hij geen bijzonder levendige persoonlijkheid heeft, communiceer ik met veel respect met hen en maak ik meestal geen grapjes, omdat ik hun mentaliteit begrijp, en het is makkelijk om ze te kwetsen als de grap verkeerd is, en hetzelfde geldt als ik studeer. Wanneer de persoon die ons een kans kan geven beleefd en beleefd tegen ons is, betekent dat dat de relatie tussen ons nog niet het niveau van goed overweg heeft bereikt, en de kans die zich biedt alleen potentieel is. Sterker nog, als je een zonnige mentaliteit hebt, niet altijd aan grote idealen en ambities denkt, en wat vrienden gaat contacteren, zal dat de emotionele intelligentie en het vermogen van plattelandsbaby's enorm verbeteren. Bovendien is liefde ook een geweldige kans om iemand te veranderen, vooral als je het geluk hebt een vriendin te vinden die het grote geheel kent, een patroon heeft en een visie heeft, dan verander je veel.
Ten vijfde, het personage stort in.Studenten uit landelijke gebieden, de traditionele concepten van de meeste mensen voor ons basiskarakterontwerp zijn ijver, zelfmotivatie, bereidheid om moeilijkheden te doorstaan, eenvoud, enzovoort; deze goede persoonlijkheden of eigenschappen zijn onze voordelen en visitekaartjes, en er zijn veel banen die zulke kwaliteiten vereisen. In de afgelopen jaren zijn er echter steeds meer rijke tweede generaties arme families verschenen, wat heeft geleid tot de ineenstorting van hun eigen persoonlijkheden. Als de armen hun moeilijkheden en harde werk verliezen, zijn ze de reden tot respect of ontzag kwijt, want dit is de enige bron waarop we vertrouwen om het tij te keren. Armoede is niet verschrikkelijk, wat verschrikkelijk is, is dat mensen arm en kortzichtig zijn maar zichzelf niet kennen.
Ik heb gezegd dat hoewel het leven erg moeilijk is en klasse-versteviging serieus is, ik geloof dat zolang we hard werken en op een bepaalde manier hard werken, de toekomst nog steeds rooskleurig kan zijn. Een klasse overschrijden qua economische kracht en sociale status is niet iets wat gemakkelijk in tien of twintig jaar of zelfs een generatie kan worden gedaan. Als plattelandsbaby waardeer ik de inspanningen door mijn voorwaardelijke tekortkomingen en tekortkomingen nuchter te erkennen, rustig te blijven, niet te vergelijken met anderen, diepgaand te cultiveren in een bepaalde sector, en mijn reputatie en populariteit in dit vakgebied te vestigen, zodat jij en je gezin het vermogen om risico's te weerstaan wordt versterkt, en het belang hiervan voor mensen uit landelijke gebieden is vanzelfsprekend. Als je veertig of vijftig bent, nadat je een bepaalde status en reputatie hebt bereikt in de sector en de eenheid, zullen veel veranderingen hun gang gaan, kortom, kalmeren, zoals de zogenaamde harde en bittere haat tegen Yuru Yucheng. "Vraag jezelf niet af", herinner jezelf er altijd aan om zo'n introspectieve mentaliteit te hebben, ik geloof dat het niet slecht zal zijn.
|
Geplaatst op 08-05-2018 14:57:41
|
|
|
|
Geplaatst op 16-05-2018 20:39:13
|
Huisbaas|
Geplaatst op 16-05-2018 20:52:22
|
