|
|
Yayınlandı 7.11.2024 11:18:47
|
|
|
Fazlalık, gereksiz ve gereksiz parçaları ifade eder. Yedeklik teknolojisi genellikle, sistem güvenilirliğini ve hata toleransını artırmak için sistem tasarımında ek kaynakların veya önlemlerin kullanılmasını ifade eder.
Redundans kavramı birçok alanda ortaya çıkmıştır. Bilgi teknolojisi alanında yedeklik genellikle veri, bilgi veya sistemlerin çoğaltılmış parçalarını ifade eder. Günlük dilde, bir şeyin gereksiz olduğunu söylediğimizde, bu şeyin ya da parçanın gereksiz olduğu anlamına gelir. Genellikle dahil edilirZaman yedekliği, bilgi yedekliği, yapısal yedeklik ve yedeklik ek teknolojiler。
Zaman gerekliliği
1. Zaman tekrarı teknolojisi, komutları veya programları tekrar tekrar çalıştırarak anında oluşan hataların etkisini ortadan kaldırmayı ifade eder.
2. Bu teknik, geçici hataların sporadik olduğunu ve devam etmediğini varsayar.
3. Bu nedenle, aynı işlemi birkaç kez yaparak, en az bir uygulamada hataların önlenmesi beklenir.
4. Zaman yedeklik teknolojisi, özellikle hata toleransı düşük olan uygulamalarda yazılım veya donanım sistemlerinin güvenilirliğini artırmak için sıklıkla kullanılır.
Bilgi yedekliği
1. Bilgi yedeklik teknolojisi, operasyon sonuçlarının doğruluğunu sağlamak için normal işlevleri elde etmek için gereken bilgilere ek bilgi (yani yedek bilgi) ekleme yöntemidir.
2. Bu teknoloji, iletişim ve depolama sistemlerinde, veri iletimi veya depolama süreçlerindeki hataları tespit etmek ve düzeltmek için hata tespit kodları (örneğin parite kodları) ve hata düzeltme kodları gibi gereksiz bilgiler ekleyerek yaygın olarak kullanılır.
3. Örneğin, ağ iletişiminde, TCP protokolü veri iletimindeki hataları tespit etmek ve düzeltmek için ACK onay mesajı mekanizması ve kontrol toplamı yöntemini kullanır.
Yapısal yedeklik
1. Yapısal yedeklik teknolojisi, sistemin donanım ve yazılım yapısının yedekli tasarımına odaklanan yaygın kullanılan yedeklik teknolojilerinden biridir.
2. Çalışma yöntemine göre, yapısal gereklilik şu şekilde bölünebilirStatik yedekliğin üç türü vardır: dinamik yedeklik ve hibrit yedeklik。
Statik yedeklik
1. Kalkan yedekliği veya pasif yedeklik olarak da bilinir.
2. Genellikle paralel çalışan birden fazla aynı veya benzer modül içerir ve sistemde oy verme ve karşılaştırma yoluyla oluşan hataları bloklar.
3. Örneğin, üç modlu yedeklik, aynı fonksiyona sahip ancak farklı yöntemlerle geliştirilen üç modülün çalışma sonuçlarına oy vermek, çoğunluğun sonucunun sistemin nihai sonucu olmasıdır.
Dinamik yedeklik
1. Aktif yedeklik olarak da bilinir.
2. Esas olarak hata tespiti, hata konumlandırma ve hata kurtarma yoluyla hata toleransı amacına ulaşır.
3. Dinamik yedeklikte, bekleme modülü bekleme durumundadır ve sistem çalışan bir modülde hata tespit ettiğinde, hemen yedek bir modülle değiştirir ve tekrar çalıştırır.
Karma yedeklik
1. Statik yedeklik ve dinamik yedekliliğin birleşimidir; her iki yedeklik teknolojisinin avantajlarını birleştirerek daha yüksek bir hata toleransı seviyesi sağlar.
Gereksiz ek teknoloji
1. Yedekli ek teknoloji, yukarıdaki yedek teknolojileri gerçekleştirmek için gereken kaynaklar ve teknolojileri ifade eder; bunlar arasında programlar, talimatlar, veriler, depolama ve mobilizasyon kanalları vb. bulunur.
2. Bu teknolojiler ve kaynaklar, yedeklik teknolojilerinin düzgün çalışmasını sağlamak için temel oluşturur ve sistemin meydana gelebilecek çeşitli arızalar ve hatalarla başa çıkması için ek garantiler sağlar.
|
Önceki:Bit ağırlığı yöntemi, ikili, 8 ve onaltılık sistemleri ondalık sisteme dönüştürürÖnümüzdeki:Paylaşılan kilit ve özel kilit soru analizi
|
