Tutaj głównie analizujemy przydział nieruchomości, czyli metodę get, set.
Chińskie nazwy getter (czytanie) i setter (pisanie) to accessor, memory. Jak sama nazwa wskazuje, służy do pozyskiwania i ustawiania zmiennych. Po przeczytaniu o innych językach obiektowych (C#, Java) dla getterów, setterów, zalety są podsumowane tutaj:
1. W przypadku języków obiektowych bezpośrednie eksponowanie zmiennych członków nie jest zgodne z zasadą enkapsulacji w OOP i nie jest bezpieczne, dlatego należy używać getterów i setterów do przyjmowania i przypisywania wartości.
2. Te dwie metody mogą być używane do dodawania dodatkowych funkcji (takich jak filtrowanie warunkowe, weryfikacja) itd.
3. Wydajność pamięci wewnętrznej i zewnętrznej różni się.
4. Metoda i logika pamięci wewnętrznej mogą być modyfikowane, podczas gdy interfejs zewnętrzny pozostaje niezmieniony.
5. Zarządzanie cyklem życia i metodą przechowywania pamięci dowolnych zmiennych zarządzania.
6. Zapewnij interfejs debugowania.
7. Może być zintegrowany z obiektami symulowanymi, serializacją, a nawet bibliotekami WPF.
8. Pozwalać dziedzicom na zmianę semantyki.
9. Możesz używać getterów i setterów dla wyrażeń lambda. (Przypuszczalnie jako funkcja, uczestnicząca w transmisji i operacji funkcji)
10. Geterzy i setterzy mogą mieć różne poziomy dostępu.
W C# używamy accessorów w taki sposób, że
W TypeScript jest używany następująco:
Chociaż jest trudniejszy w pisaniu, nadal jest bardzo wygodny w użyciu.
|
Opublikowano 27.05.2020 14:51:03
|
|
|
