Co roku w październiku realizowany jest stały projekt, który trzeba realizować – Nagroda Nobla.
W ostatnich dniach, po przeczytaniu niebiańskich książek Nagrody Fizyki i Nagrody Chemii oraz złożeniu wielkiego współczucia Harukiemu Murakamiemu po raz trzeci tysięczny, w końcu wręczył ostatnią Nagrodę Nobla w dziedzinie ekonomii: Nagrodę Nobla w dziedzinie ekonomii.
Więc kto w tym roku, dyscyplinie ściśle związanej z naszymi portfelami, przyznał nagrodę?
Nowi "laureaci Nagrody Nobla" to Abhijit Vinayak Banerjee i Esther Duflo z MIT oraz Michael Kremer z Harvardu.
Szacuje się, że większość ludzi nie wie, kim są ani co zrobili. W końcu nawet "Nagroda Laureata Cytatu", która zawsze była uważana za "wiatrowskaz Nagrody Nobla", tym razem nie odgadła żadnej z nich poprawnie.
Chociaż skutecznie oszukała właściwą osobę dzięki analizie ilościowej...... Nie, przewidywano zwycięstwo 50 ekonomistów.
Trzech ekonomistów, którzy zdobyli tegoroczną nagrodę, mają za swój "główny biznes" ekonomię rozwoju.
"Rozwój" ekonomii rozwoju, zaczerpnięty od słowa "kraje rozwijające się", pojawił się pod koniec lat 40. XX wieku, gdy suwerenne kraje Azji, Afryki i Ameryki Łacińskiej uzyskały niepodległość, i był dyscypliną szczególnie wykorzystywaną do badania zjawisk gospodarczych krajów rozwijających się.
Mówiąc wprost, ta dyscyplina przywiązuje dużą wagę do badania rozwoju krajów biednych i zacofanych oraz stara się znaleźć rozwiązania problemu ubóstwa, a te trzy nagrody opierają się na ich wybitnym wkładzie w ubóstwo ludzkie, czyli ekonomię ubóstwa.
Warto wspomnieć, że tym razem nie tylko nagrodzona dyscyplina jest bardzo "młoda" w porównaniu z poprzednimi szanowanymi laureatami nagród ekonomicznych, ale tegoroczni laureaci nagród ekonomicznych również są w szczytowej formie, Banerjee i Kremer są po 60. roku życia, pierwszy ma 58 lat, drugi 55, a żona Banerjee, Duflo, ma po 70. latach i ma zaledwie 47 lat.
To pierwszy raz, gdy para zdobyła Nagrodę Nobla jednocześnie, i tylko cztery razy w całej historii Nagrody Nobla.
Następnie skupmy się na badaniach Banerjee dotyczących pułapek ubóstwa i sposobów wyjścia z niego.
- 1 -
Biedni ludzie nie lubią się uczyć? Samomotywowane serce nie udźwignie tego garnka
Dziedzina "ekonomii ubóstwa" brzmi stosunkowo nieznanie, ale badania Banerjee są w rzeczywistości bardziej istotne dla naszego życia niż inni laureaci Nagrody Nobla w ostatnich latach.
Jak wiele paradoksów: dlaczego biedni ludzie wolą kupować telewizory i konsole do gier zamiast inwestować w własne studia? Dlaczego biedni ludzie częściej nie mają planu życiowego?
Praca Banerjee polega przede wszystkim na zmianie sposobu, w jaki ludzie postrzegają ubóstwo.
W przeszłości pytania te właśnie teraz często uważano za związane z cechami osobistymi lub "samomotywacją", ale gdy przypisuje się je moralności, polityka rządu łatwo może stać się moralnym nauczaniem.
Prace Banerjee korygują te postrzegania i wyjaśniają ekonomię stojącą za nimi. Na przykład, ponieważ biedni ludzie mają zwykle więcej problemów w życiu, potrzebują narzędzi, które łagodzą ich zmartwienia bardziej niż inni — takich jak telewizory, telefony komórkowe, śmieciowe jedzenie czy konsole do gier.
Jeśli zainwestujesz w naukę osobistą, często ten proces zwrotu z inwestycji trwa długo, a biedni często tracą cierpliwość z powodów ekonomicznych, a życie w tym okresie nadal będzie bardziej kłopotliwe i nudne.
- 2 -
Biedni niechętnie wydają pieniądze na zdrowie?
Jeśli chodzi o problemy zdrowotne, jest tak samo.
Banerjee odkryli, że biedni wydają dużo pieniędzy i czasu na opiekę zdrowotną — nawet na klasę średnią lub nawet wyżej — ale efekty nie są dobre. Dlaczego? Ponieważ biedni często nie mają niezbędnej wiedzy medycznej i higienicznej, często czekają, aż choroba przebiegnie do pewnego stopnia, zanim udają się do lekarza.
Są też bardziej skłonni do lekarzy, którzy lubią "brać mocne leki" i uważają ich za "dobrzy" oraz pomagają im "rozwiązywać problemy" tak szybko, jak to możliwe.
W rzeczywistości jednak "silne leki" często prowadzą do oporności na leki i nadmiernego leczenia. To podejście polegające na traktowaniu zamiast zapobiegania sprawiło, że wielu biednych ludzi jest nie tylko bardziej obciążonych ekonomicznie, ale także fizycznie zniszczonych. To z kolei wpływa na edukację kolejnego pokolenia – według badań dzieci o słabym stanie fizycznym zwykle uczęszczają do szkoły przez krótszy czas i mają stosunkowo niskie wynagrodzenia po ukończeniu szkoły. Ubóstwo jest w ten sposób "dziedziczone".
W zakresie zarządzania finansami badania Banerjee ujawniają również zjawisko inwersji stóp procentowych. Biedni często muszą pożyczać niewielkie pożyczki, krótkoterminowe, a następnie płacić bardzo wysokie odsetki.
Powodem jest także to, że biedni zwykle ponoszą większe ryzyko finansowe – często mają niestabilne dochody i nie mogą pozyskiwać kapitału obrotowego od banków, więc są bardziej zależni od tych wysoko oprocentowanych mikrokredytów. A te mikropożyczki jeszcze bardziej utrudniają im oszczędności, które chronią przed ryzykiem.
Dzięki ich badaniom możesz zrozumieć, dlaczego ubóstwo jest tak trudne do przezwyciężenia.
Jak więc możemy dokonać skoku klasowego z biedy do klasy średniej? Banerjee również podali swoje rozwiązanie.
Na przykład przedsiębiorczość samozatrudniona jest sposobem na to.
Jednak podobnie dla bardzo biednych trudno jest zdobyć kapitał potrzebny do rozpoczęcia działalności. Bardziej praktyczną opcją są często agencje rządowe. Bo stosunkowo mówiąc, możliwości zatrudnienia w rządach są bardzo stabilne, co da biednym możliwość długoterminowych inwestycji, zwiększenia ich "przepustowości" myślenia, a następnie uświadomienia skoku z biedy do klasy średniej.
- 3 -
Znaczenie dla Chin
Badania Banerjee mają również ogromne znaczenie dla Chin.
Ponieważ Chiny są również krajem rozwijającym się, są też osoby żyjące w biedzie i niepokoju. Ludzie często myślą, że aby pokonać ubóstwo, konieczne są radykalne reformy. Banerjee uważa, że to bardzo trudne i nie musi tego robić.
Wręcz przeciwnie, poprawa obecnego systemu często przynosi dobre rezultaty i zwiększa zaufanie ludzi do rządu, co jest tym samym poglądem jak laureatka Nagrody Nobla z 2017 roku Saylor: małe zmiany mogą mieć duży wpływ.
Proporcja krajów BRICS żyjących w skrajnym ubóstwie do całkowitej populacji (czerwona linia to Chiny)
Jaką rolę może odegrać w tym rząd?
W rzeczywistości rząd jest wykorzystywany do rozwiązywania problemów, których rynek nie potrafi rozwiązać. Problem biednych wynika właśnie z niepowodzeń rynkowych, że rząd stał się szczególnie ważny.
Biedni ludzie często nie mają niezbędnych informacji do podejmowania właściwych decyzji, a biedni mają zbyt wiele obowiązków, by przetrwać, co skutkuje niemożnością podejmowania optymalnych decyzji.
W tym sensie badania Banerjee dają rządom nową perspektywę na zrozumienie ubóstwa, aby złagodzić ubóstwo z perspektywy politycznej i ostatecznie znaleźć możliwości jego przezwyciężenia.
Tegoroczna Nagroda Nobla, w przeciwieństwie do dotychczasowego skupienia na badaniach podstawowych i wkładzie akademickim, jest bardziej pragmatyczna, co wydaje się wskazywać na coraz bardziej oczywisty trend: obecne badania naukowe coraz bardziej zwracają uwagę na wpływ badań na rzeczywisty świat.
Zgodnie z powszechnym chińskim powiedzeniem, nauka i technologia są głównymi siłami produkcyjnymi.
Selekcjonerzy Nagrody Nobla mogą też mieć nadzieję, że w przyszłości badania przełamią kajdany wież z kości słoniowej i staną się konkretnym obiektem w twoich rękach, naprawdę używanym przez ludzi. |
Opublikowano 16.10.2019 16:15:04
|
|
|
Opublikowano 16.10.2019 16:23:33