Użycie słów isnull, ifnull, nullif jest następujące:
Użycie isnull(expr):Jeśli expr jest null, to isnull() zwraca wartość 1, w przeciwnym razie zwraca 0.
mysql> select isnull(1+1);
-> 0
mysql> select isnull(1/0);
-> 1
Użycie = dla porównań wartości zerowych jest zazwyczaj błędne.
Funkcja isnull() dzieli niektóre te same cechy co operator porównania nulowego is . Zobacz notatkę o jest null.
Użycie IFNULL (expr1,expr2):
Jeśli expr1 nie jest NULL, wartość zwrotu IFNULL() to expr1;
W przeciwnym razie zwraca wartość expr2. IFNULL() zwraca albo liczbę, albo ciąg znaków, w zależności od kontekstu, w którym jest używany.
mysql> SELECT IFNULL(1,0);
-> 1
mysql> SELECT IFNULL(NULL,10);
-> 10
mysql> SELECT IFNULL(1/0,10);
-> 10
mysql> SELECT
IFNULL(1/0,'tak');
-> 'tak'
Domyślna wartość wynikowa dla IFNULL(expr1,expr2) to bardziej "ogólna" z tych dwóch wyrażeń, w kolejności STRING, REAL lub
INTEGER。 Załóżmy sytuację, w której tabela oparta na wyrażeniach, czyli MySQL, musi przechowywać wartość zwrotu IFNULL() w tymczasowej tabeli w pamięci wewnętrznej:
CREATE TABLE tmp SELECT IFNULL(1,'test') AS test;
W tym przykładzie kolumna testowa ma typ CHAR(4).
Użycie NULLIF(expr1,expr2):
Jeśli expr1
= expr2 jest prawdziwe, wtedy wartość zwrotu to NULL, w przeciwnym razie wartość zwrotu to expr1. Jest to takie samo co PRZYPADEK, GDY expr1 = expr2
TO NULL ELSE expr1 KONIEC jest taki sam.
mysql> SELECT
NULLIF(1,1);
-> NULL
mysql> SELECT NULLIF(1,2);
-> 1
Jeśli parametry nie są równe, MySQL otrzymuje wartość expr1 dwukrotnie.
|
Opublikowano 11.05.2018 13:37:59
|
|
|
