Najlepszym sposobem zarządzania lokalnie zainstalowanymi pakietami npm jest utworzenie pliku package.json.
Plik package.json oferuje wiele świetnych rzeczy:
Służy jako dokumentacja pakietów, na których zależy Twój projekt.
Pozwala on określić wersję pakietu, z której może korzystać Twój projekt, korzystając z semantycznych reguł wersji.
Dzięki temu twoje buildy są powtarzalne, co ułatwia udostępnianie ich innym deweloperom.
Wymagania
Przynajmniejpackage.json musiał mieć：
"imię": Wszystkie małe litery, bez spacji, kresek i podkreśleń
"Wersji": w postaci x.x.x, zgodnie ze specyfikacją semver
Na przykład:
Stwórz package.json
To uruchomi kwestionariusz wiersza poleceń i na końcu utworzy package.json w katalogu, w którym uruchomiłeś polecenie.
Domyślny package.json można uzyskać, uruchamiając npm init z flagą --yes lub -y:
Nie zadaje żadnych pytań, lecz generuje domyślny package.json wykorzystując informacje wyodrębnione z aktualnego katalogu.
nazwa: Nazwa aktualnego katalogu
Wersja: zawsze 1.0.0
descrip{filter}tion: informacja w readme, w przeciwnym razie pusty ciąg ""
Główny: zawsze index.js
scrip{filter}ts: Domyślnie tworzy pusty skrypt testowy
Słowa kluczowe: puste
autor: pusty
licencja: ISC
Błędy: Informacje z aktualnego katalogu (jeśli istnieją)
Strona główna: Informacje z aktualnego katalogu (jeśli istnieje)
Możesz też ustawić kilka opcji konfiguracji dla polecenia init. Kilka przydatnych:
(Musisz usunąć plik, wygenerować go package.json, zanim będziesz mógł go zmienić, jeśli go nie usuniesz, nie zostanie automatycznie zastąpiony ani nadpisany!) )
Nuta:
Jeśli w package.json nie ma pola opisu, npm używa pierwszego wiersza README.md lub README. Ten opis może pomóc ludziom znaleźć Twój pakiet w wyszukiwaniach npm, więc bardzo przydatne jest stworzenie niestandardowego opisu w package.json, aby być bardziej widoczny.
|
Opublikowano 13.12.2017 14:04:19
|
|
|
|
