ASP.NET bufor wyjściowy (czyli statyczny HTML) był oparty na pamięci aż do .NET 4.0. Oznacza to, że jeśli nasza strona zawiera dużo pamięci podręcznej, łatwo jest zużyć lokalną pamięć. Teraz, z pomocą . OutputCacheProvider w .NET 4.0 – mamy kilka opcji tworzenia własnej pamięci podręcznej. Na przykład możemy przechowywać pamięć podręczną wyjściową HTML w serwerze rozproszonym klastra z pamięcią podręczną lub MongoDB (powszechnie używana baza danych dokumentowa, czytaj http://msdn.microsoft.com/zh-cn/magazine/gg650661.aspx). Oczywiście możemy też przechowywać pamięć podręczną jako plik na dysku twardym, co jest najtańszym sposobem ze względu na skalowalność, a ten artykuł dotyczy tego, jak zbudować niestandardową pamięć podręczną plików.
1:OutputCacheProvider OutputCacheProvider to abstrakcyjna klasa podstawowa, którą musimy nadpisać cztery z jej metod, które to: Dodaj metodę wstawiania określonego elementu do pamięci podręcznej wyjściowej. Pobierz metodę, która zwraca odniesienie do określonego elementu w pamięci podręcznej wyjściowej. Usuń metodę usunięcia określonego elementu z pamięci podręcznej wyjściowej. Metoda ustaw wstawia określony element do pamięci podręcznej wyjściowej i nadpisuje element, jeśli jest on buforowany.
2: Stwórz własną klasę obsługi buforowania plików Typ to FileCacheProvider, a kod jest następujący:
- public class FileCacheProvider : OutputCacheProvider
- {
- private static readonly ILog log = LogManager.GetLogger(System.Reflection.MethodBase.GetCurrentMethod().DeclaringType);
-
- public override void Initialize(string name, NameValueCollection attributes)
- {
- base.Initialize(name, attributes);
- CachePath = HttpContext.Current.Server.MapPath(attributes["cachePath"]);
- }
-
- public override object Add(string key, object entry, DateTime utcExpiry)
- {
- Object obj = Get(key);
- if (obj != null) //这一步很重要
- {
- return obj;
- }
- Set(key,entry,utcExpiry);
- return entry;
- }
-
- public override object Get(string key)
- {
- string path = ConvertKeyToPath(key);
- if (!File.Exists(path))
- {
- return null;
- }
- CacheItem item = null;
- using (FileStream file = File.OpenRead(path))
- {
- var formatter = new BinaryFormatter();
- item = (CacheItem)formatter.Deserialize(file);
- }
-
- if (item.ExpiryDate <= DateTime.Now.ToUniversalTime())
- {
- log.Info(item.ExpiryDate + "*" + key);
- Remove(key);
- return null;
- }
- return item.Item;
- }
-
-
- public override void Set(string key, object entry, DateTime utcExpiry)
- {
- CacheItem item = new CacheItem(entry, utcExpiry);
- string path = ConvertKeyToPath(key);
- using (FileStream file = File.OpenWrite(path))
- {
- BinaryFormatter formatter = new BinaryFormatter();
- formatter.Serialize(file, item);
- }
- }
-
- public override void Remove(string key)
- {
- string path = ConvertKeyToPath(key);
- if (File.Exists(path))
- File.Delete(path);
- }
-
- public string CachePath
- {
- get;
- set;
- }
-
- private string ConvertKeyToPath(string key)
- {
- string file = key.Replace('/', '-');
- file += ".txt";
- return Path.Combine(CachePath, file);
- }
- }
-
- [Serializable]
- public class CacheItem
- {
- public DateTime ExpiryDate;
- public object Item;
-
- public CacheItem(object entry, DateTime utcExpiry)
- {
- Item = entry;
- ExpiryDate = utcExpiry;
- }
- }
Skopiuj kod Są dwa miejsca, które wymagają szczególnej uwagi: W metodzie Add istnieje warunkowa ocena, którą trzeba obsłużyć w ten sposób, w przeciwnym razie mechanizm buforowania zapisze pierwszy wynik, a pamięć podręczna wygasa po upływie daty wygaśnięcia i nie zostanie odtworzona. W przykładowym programie po prostu umieszczamy cache w katalogu cache, a w praktyce projektu, biorąc pod uwagę, że strony będą tysiące, musimy przeprowadzić klasyfikację katalogów, w przeciwnym razie znajdowanie i odczytywanie plików cache stanie się wąskim gardłem wydajnościowym, co obciąży procesor.
3: Plik konfiguracyjny
Musimy skonfigurować w Web.config, aby handler pamięci podręcznej był niestandardowym FileCacheProvider, czyli dodać węzeł pod FileCacheProvider:- <caching>
- <outputCache defaultProvider="FileCache">
- <providers>
- <add name="FileCache" type="MvcApplication2.Common.FileCacheProvider" cachePath="~/Cache" />
- </providers>
- </outputCache>
- </caching>
Skopiuj kod
4: Wykorzystanie pamięci podręcznej
Zakładamy, że używając go pod kontrolą MVC (jeśli chcesz użyć go na ASP.NET stronie, uwzględnij <% w page@OutputCache VaryByParam="none" Duration="10" %>), i zobaczysz, że Index nie jest buforowany na wyjściu, podczas gdy Index2 jest buforowany przez 10 sekund.
- public class HomeController : Controller
- {
- private static readonly ILog log = LogManager.GetLogger(System.Reflection.MethodBase.GetCurrentMethod().DeclaringType);
- static string s_conn = "Data Source=192.168.0.77;Initial Catalog=luminjidb;User Id=sa;Password=sa;";
- public ActionResult Index()
- {
- using (DataSet ds = Common.SqlHelper.ExecuteDataset(s_conn, CommandType.Text, "select top 1* from NameTb a, DepTb b where a.DepID = b.ID ORDER BY NEWID()"))
- {
- ViewBag.Message = ds.Tables[0].Rows[0]["name"].ToString();
- }
- return View();
- }
-
- [OutputCache(Duration = 10, VaryByParam = "none")]
- public ActionResult Index2()
- {
- using (DataSet ds = Common.SqlHelper.ExecuteDataset(s_conn, CommandType.Text, "select top 1* from NameTb a, DepTb b where a.DepID = b.ID ORDER BY NEWID()"))
- {
- ViewBag.Message = ds.Tables[0].Rows[0]["name"].ToString();
- }
- return View();
- }
- }
Skopiuj kod 5: Sprawdź efekt Powyższy kod, po uzyskaniu dostępu do Index2, wygeneruje plik pamięci podręcznej w folderze Cache, w następujący sposób:
Teraz oceńmy porównanie wydajności między pamięcią podręczną wyjściową a pamięcią wyjściową, symulując 100 jednoczesnych żądań od 100 użytkowników w następujący sposób:
|