Instrukcje wstawiania SQL są jednymi z najczęściej używanych instrukcji SQL, a poniżej przedstawimy trzy najczęściej używane instrukcje wstawiania SQL jako odniesienie.
Gdy wprowadzamy dane do bazy danych, powszechnie używane instrukcje wstawiania SQL są następujące:
INSERT INTO table1(id, nazwa, adres) WARTOŚCI (1, ygl, 'beijing') - dla T-SQL i PL/SQL;
SELECT id, nazwę, adres DO tabeli2 Z tabeli1 – automatycznie utwórz tabelę2, użycie T-sql;
INSERT INTO table2(id, nazwa, adres) WYBIERZ id, nazwę, adres Z tabeli1
Oto krótkie wyjaśnienie trzeciego instruacji SQL – ponieważ kolumny wstawione do talbe2 można określić, a źródło danych można uzyskać za pomocą stosunkowo złożonych instrukcji zapytań, może być to bardziej elastyczne w użyciu, ale musimy też pamiętać, że przy określaniu kolumn docelowej tabeli musimy wypełnić wszystkie kolumny niepuste, w przeciwnym razie wstawianie danych nie będzie możliwe.
WSTAW DO tabeli2 Wybierz identyfikator, nazwę, adres Z tabeli1
W tym momencie, jeśli pominiemy kolumny docelowej tabeli, wszystkie kolumny docelowej tabeli zostaną domyślnie wstawione, a kolejność kolumn po SELECT musi być dokładnie taka sama jak zdefiniowana kolejność kolumn w docelowej tabeli, aby poprawnie wprowadzić dane, co łatwo przeoczyć i warto zauważyć. |