Het auteursrecht behoort toe aan de auteur, neem contact op met de auteur voor herdruk.
Als je met vrienden besprak of interesses belangrijk zijn of niet, zijn er verschillende meningen.
De interesse van een persoon komt voort uit zijn natuurlijke nieuwsgierigheid, uit de instincten van de diepten van het leven. Is het grootste probleem van onze opleiding op dit moment niet het onbeleefd onderdrukken van de instincten uit de diepten van het menselijk leven?
Ouders respecteren de belangen van hun kinderen niet, leraren respecteren de interesses van leerlingen niet, en kinderen/leerlingen weten niet hoe ze hun eigen belangen vanaf jonge leeftijd moeten respecteren.
Als je niet weet hoe je je interesses moet respecteren, hoe kun je dan het potentieel van je leven benutten, en hoe kun je gemotiveerd worden om jezelf aan te sporen om mentale volwassenheid te bereiken door zelfdiscipline?
Mijn punt is: interesse doet ertoe. Ouders en leraren moeten hun kinderen vertellen dat mensen die hun eigen belangen respecteren, zelfrespecterende mensen zijn, en om hun innerlijke stem gedurende hun lange leven te volgen, moeten ze weten hoe ze een omgeving voor zichzelf kunnen creëren om te overleven, en weten hoe ze kunnen samenwerken en elkaar kunnen helpen in de strijd om te overleven. Alleen door beter te leven kun je altijd de kans krijgen om te doen wat je wilt. Om altijd te doen wat je interesseert, moet je een sterke mentale capaciteit hebben om je te helpen omgaan met verschillende gevaren in de strijd om te overleven. Om een sterke mentale capaciteit te hebben, moet je je zelfdiscipline vanaf jonge leeftijd trainen, specifiek moet je beginnen met het uitstellen van bevrediging. Dat wil zeggen, om iets te doen wat je interesseert, moet je eerst iets doen wat je niet interesseert. Net zoals je om vrij te zijn, eerst beperkingen moet accepteren. (Om een analogie te geven die misschien niet gepast is: om een lopend of cursief schrift met draken en feniksen te schrijven, en om de staat van schrijven te bereiken zoals je Huai Su of Wang Xizhi wilt, moet je eerst regelmatig schrift op het vierkante raster oefenen; Om een goede vechtsport te hebben, moet je stapelvaardigheden en paardenstappen op een ordelijke manier oefenen. ）
Alleen door veel belang te hechten aan interesse kun je vrijwillig moeilijkheden doorstaan en beperkt worden om de interesse, zodat je in staat bent om je interesses vrijer te beheren en dingen te doen die je interesseren.
Aan de andere kant kunnen degenen die denken dat "belang niet zo belangrijk is" vergiftigd zijn door utilitaristisch onderwijs, en ze zijn nog niet volledig ontgifte (ze hebben een sterk utilitaristisch brein als ze dingen doen), dus ze hebben nog steeds de existentiële angst die het utilitaristische gif veroorzaakt in hun hart. Daarom is het, met dezelfde visie als het onderwijssysteem dat zichzelf vergiftigt, grover om het instinct van interesse uit de diepten van het leven te ontkennen en de lezer alleen met angst te "wakkeren" (omdat het mogelijk is dat de auteur zelf "ontwaakt" is in plaats van "ontwaakt"), in plaats van eerst het latente levensinstinct van de lezer te ontwaken met een hart van hoop.
Het is onmogelijk voor mensen om langdurige groei te bereiken in angst, omdat de essentie van het leven is om geluk na te streven, niet om toe te geven aan angst. Angst kan ervoor zorgen dat mensen het nastreven van geluk in korte tijd onderdrukken en ontberingen doorstaan. Maar zodra de dreiging van overleving is opgeheven, zal het leven de eeuwige zoektocht naar groei verliezen.
Hier dacht ik aan een Jordan zelfrapport dat ik had gelezen. Jordan vergeleek zichzelf en Pippen. Hij zei dat Pippen goed speelt onder druk, terwijl Jordan zelf goed kan presteren in goede en slechte tijden. Nu ik erover nadenk, is dit het verschil tussen uitmuntendheid en uitmuntendheid: permanente groei komt voort uit het nastreven van innerlijke vrijheid, niet alleen uit de angst om te overleven.
Dit soort speculatie levert mij veel waarde op. Het volgende is een fragment van mijn gedachten die vroeg in de ochtend op Weibo zijn geplaatst:
Alleen degenen die weten hoe ze hun eigen belangen moeten respecteren, zullen mentaal echt volwassen worden. De groei die je alleen maar krijgt om te overleven en "bang" te zijn, is vaak niet makkelijk om lang te blijven. Er wordt gezegd dat interesse niet belangrijk is, de meesten zijn nog steeds bang om te overleven.
Door te helpen met het schrijven voor de rubriek "Born in the Seventies", het ene artikel na het andere, zijn degenen die in de jaren 70 geboren zijn en echt geluk hebben gevonden in hun carrière en solide prestaties hebben geboekt, mensen die altijd hun innerlijke stem hebben gevolgd en hun interesses volledig hebben gerespecteerd. Ze respecteren hun eigen belangen, dus ze weten hoe ze de belangen van anderen moeten respecteren, en helpen anderen te begrijpen waarom ze alleen door hun geest voortdurend te cultiveren goed voor hun belangen kunnen zorgen, creëren en gelukkig kunnen zijn.
Ik denk vaak dat alleen degenen die echt bevrijd zijn van hun lichaam en geest, en die echt niet langer de angst voor overleven in hun hart hebben, echt boeken kunnen schrijven over mentale groei. Vaak is de geest die denkt dat hij volwassen is, eigenlijk gewoon zelfdenkend. Maar de innerlijke angst om te overleven zal af en toe tussen de regels naar boven komen.
In mijn vele jaren van uitgeverscarrière heb ik ervaren dat auteurs en vertalers die tot het einde volhouden en streven naar uitmuntendheid, niet het 'bezetten van een gebied' in dit vakgebied voorop stellen, maar echt het enthousiasme voor kennis op de eerste plaats hebben, en ze zijn ook erg competitief op hun eigen terrein, en ze hoeven niet alleen te vertrouwen op het schrijven en vertalen van boeken om terrein te verkrijgen. Op deze manier wordt het schrijven en vertalen van boeken echt leuk, en zijn we bereid tijd te steken om voortdurend naar betere te streven.
Daarom kun je als redacteur de auteur vragen je eigen ervaring samen te vatten, wat je op een bepaald gebied competitiever kan maken, maar je mag de auteur niet misleiden door te denken dat als je het niet schrijft, je geen territorium meer hebt. Schrijven is de kers op de taart voor de auteur, en het wordt steeds leuker; Als je houtskool in de sneeuw stuurt, is het onvermijdelijk dat je verloren zult gaan.
Ik heb aan eersteklas goede boeken gewerkt, waarvan geen enkele onder de druk van overleving is geschreven. Ze zijn allemaal het resultaat van het respect van de auteur voor zijn eigen belangen. Omdat deze auteurs hun eigen belangen respecteren, weten ze dat het respecteren van belangen kapitaal vereist, en dit kapitaal is een volwassen geest. Dus ze weten dat ze respect moeten tonen voor hun belangen met daden, namelijk: schrijf hun belangen op.
Het is duidelijk dat degenen die te veel persoonlijke doelen hebben voor schrijven en vertalen in plaats van de zoektocht naar waarheid voorop te stellen, gemakkelijk halverwege kunnen opgeven. Sommige mensen met een sterke uithoudingsvermogen proberen dingen voor hen af te maken, maar wat geschreven en vertaald wordt zal altijd minder natuurlijk en niet glad lijken, en het kan, maar het is moeilijk om het goed te doen.
Mensen die al lang duisternis hebben gezien, vergeten vaak hoe licht eruitziet. Ik heb angst in mijn hart, dus ik denk dat anderen net zo bang zijn als ik. Het meest verbazingwekkende is dat mensen zoals Mandela en Schweitzer, in wat voor duisternis, zij licht zien.
Een echt sterk persoon is goed in het combineren van zijn interesses (motivatie) met zijn voetafdruk (druk), en hij weet goed hoe hij moet overleven om zijn interesses te ontwikkelen. Maar tegelijkertijd weet hij ook dat als hij alleen dingen doet om te overleven en niet op zijn persoonlijke interesses let, hij uiteindelijk moe zal worden van zelfs overleven. Mensen met een onvolwassen geest kijken vaak maar naar één kant, ofwel door interesse als excuus te gebruiken om niet te streven naar betere leefomstandigheden, of door hun belangen terzijde te schuiven.
|
Geplaatst op 22-10-2019 16:02:44
|
|
|
Geplaatst op 29-10-2019 12:51:55
|
