Webapplicaties in IIS 7.0 zijn verkrijgbaar in twee configuratievormen: klassiek en geïntegreerd.
De klassieke vorm moet compatibel zijn met de vorige versie, waarbij de ISAPI-extensie wordt gebruikt om de ASP.NET lopende bibliotheek aan te roepen, en de webapplicatie die oorspronkelijk onder IIS6.0 draaide, hoeft alleen in de klassieke vorm te worden geconfigureerd naar IIS7.0, zodat de code normaal kan draaien zonder enige wijzigingen.
Het integratieformulier is een geïntegreerde begging-pijplijn die de ASP.NET plea-pijplijn combineert met de IIS-centrale pijplijn, wat betere prestaties, modulariteit in configuratie en beheer biedt, en meer wendbaarheid bij het uitbreiden van IIS met beheerde codemodules. Als de oude webapplicatie draait in de geïntegreerde vorm van IIS 7.0, moet deze mogelijk stoppen met het aanpassen van het web.config-bestand van de applicatie, vooral als deze een aangepaste module gebruikt die de IHttpHandler-interface voltooit. IIS 7.0 kan beide vormen van applicaties op dezelfde server ondersteunen.
web.config-bestand
De sectie system.webServer specificeert de IIS7.0-instellingen die op de webapplicatie worden toegepast, waarvan de ouderknoop configuratie is, en wat in deze knoop kan worden ingesteld omvat:
Het defaultDocument dat door de webservant aan de client wordt teruggegeven wanneer de pleidooi de gespecificeerde bron niet bevat; httpCompression Custom Headers (httpProtocol Section) modules Handlers
Sommige van deze instellingen gelden alleen voor de geïntegreerde vorm, maar niet voor de klassieke vorm, zoals applicaties die in de klassieke vorm draaien en alle beheerde codemodules en verwijderingen die in het system.WebServer-gedeelte van web.config zijn gespecificeerd, waar de webapplicatie modules en verwijderingen in httpModules en httpHandlers in de syste.web-sectie zou moeten definiëren. |
Geplaatst op 14-03-2018 12:30:54
|
|
|
Geplaatst op 11-07-2018 13:59:57
|
Huisbaas|
Geplaatst op 11-07-2018 14:07:42
|
