De Android SDK (Android Software Development Kit) kan worden beschouwd als een must-use zolang je Java gebruikt om Android te ontwikkelen. Het omvat SDK Manager en AVD Beheer, beheer van enkele ontwikkelversies van het Android-systeem, en emulatorbeheer. Het kan alleen pure Java-programma's draaien, waarmee emulators gebruikt kunnen worden. NDK (Native Development Kit) lijkt op SDK doordat het ook een ontwikkelkit is. Het is handig om C/C++ ermee te ontwikkelen. Hij heeft een krachtige verzameling compilaties. Java tuning C, C++ (jni-interface), is een soort java-tuningcode voor C. Het zal C-code compileren in een .SO-dynamische bibliotheek, die met Java-code via de JNI-interface aanroepen, waarmee we direct C-code aan Android-code kunnen toevoegen. Redenen voor NDK: Lang geleden was Android alleen beschikbaar met SDK. Er is geen NDK. Dit betekent dat zodra Android-ontwikkelaars de bibliotheek van derden van C/C++ willen gebruiken of C/C++ nodig hebben, ze de onofficiële methode moeten gebruiken om C/C++ aan te roepen met Java's JNI. Het is alsof je slim bent en via de achterdeur gaat. De opkomst van NDK betekent dat de methode die JNI noemt regelmatig is geworden, en officieel is geworden, en je hoeft in de toekomst niet meer de weg te nemen, en het front zal je volgen. Als je de onderliggende direct wilt bedienen om het geheugen te bedienen, moet je C/C++ gebruiken om het adres te bedienen, omdat Java hier wat lastig in is. Dus NDK is een must. Voor Android zijn SDK en NDK twee verschillende periodes van noodzaak voor dezelfde taal.
|