De beste manier om lokaal geïnstalleerde npm-pakketten te beheren is door een package.json bestand aan te maken.
package.json dossier biedt veel voordelen:
Het dient als documentatie voor de pakketten waarop jouw project afhankelijk is. Het stelt je in staat om de versie van een pakket te specificeren die je project kan gebruiken met behulp van semantische versiebeheerregels. Je build reproduceerbaar maken betekent dat het makkelijker is om te delen met andere ontwikkelaars op een manier die makkelijker te delen is. Vereisten
Minimaal moet package.json beschikken:
"naam" alle kleine letters Eén woord, geen spaties Streepjes en onderstrepen toegestaan "versie" in de vorm van x.x.x volgt semver spec
Bijvoorbeeld:
Maak package.json
Om een package.json run te maken:
> npm init Dit start een commandoregelvragenlijst en maakt uiteindelijk een package.json aan in de map waar je het commando hebt gestart.
Door een package.json te initialiseren door npm init in de map te draaien, kun je veel informatie invoeren, zoals: naam, versie, auteur, enzovoort.
Als we de standaardnaam gebruiken, druk dan gewoon op enter!!
Ik heb alleen de informatie in de beschrijving en auteur ingevoerd, en alle andere aangiften zijn standaard, bijvoorbeeld:
We zien dat het gegenereerde package.json-pakket als volgt is:
Als je de standaardgeneratie wilt gebruiken en niet elke keer op de car enter-knop wilt drukken, kun je toevoegen --ja na npm init,
Code:
Op deze manier hoef je niet elke keer op de enterknop te drukken, en het resultaat is als volgt:
Naam: Standaard is de auteursnaam, tenzij in de git-directory, in welk geval het de naam van de repository zal zijn versie: altijd 1.0.0 hoofd: altijd index.js scrip{filter}ts: Maakt standaard een leeg testscript aan Trefwoorden: leeg auteur: welke CLI je ook aanbiedt licentie:ISC Repository: haalt informatie uit de huidige map (indien die bestaat). bugs: Informatie wordt geëxtraheerd uit de huidige map (als die bestaat). Homepage: Zal informatie halen uit de huidige map (indien die bestaat).
Je kunt ook verschillende configuratieopties instellen voor het init-commando. Enkele handige:
|